O Xulgado de Instrución Número 4 de Vigo desestimou o recurso interposto por Diego Rodolfo Placente e en nome e representación da entidade IMFC LICENSING BV, Fernando Saes dos Cobos e Joao Fernando Nelo, actuando Pablo Viana e Sergio Sánchez no seu nome, no que é un novo e contundente revés xudicial para o interese particular e individual destes intervinientes, que actúan exclusivamente por motivos económicos e en contra do Real Club Celta de Vigo.
O auto do Xulgado di o seguinte:
«O certo, como xa se expuxo no auto recorrido, é que ditas accións, as antigas e as novas, aínda que todas elas tivesen un valor nominal de 60 euros, no mercado e a efectos contables carecían dun valor apreciable naquel momento, e hai que entender, como declarou o propio querellante inicial, que se se optou por moitos acredores concursais por capitalizar os seus créditos é porque a opción menos mala do tres que se ofrecían no convenio do concurso de acredores, convenio aprobado por estes, era a capitalización dos devanditos créditos, porque as outras opcións supuñan unha perda inmediata de gran parte dos créditos e unicamente capitalizando os mesmos era posible, algún día, e dependendo dos resultados deportivos e económicos da sociedade deportiva, resarcirse en maior medida das débedas iniciais, tal como resulta ademais da propia declaración do querellante inicial.
Ademais diso, ha de entenderse que a razón da posterior redución de capital é, precisamente, como manifestaron os querellados nas súas declaracións, que moitos máis acredores dos que se prevía capitalizaron os seus créditos e non optaron polas outras dúas opcións do convenio concursal, e a situación xurdida por mor diso, aumentando o desequilibrio patrimonial que xa existía na sociedade cando entrou en situación concursal, deu lugar acto seguido á necesidade de reducir o capital social para non incorrer en causa de disolución.
Con todo, da lectura da querela e dos propios recursos, despréndese un halo de existencia de expectativas por obter o control do Real Club Celta de Vigo, SAD por parte dos recorrentes e parece ser iso, e non outra cousa, o que os move a interpor a querela e o presente recurso, pero ditas expectativas escápanse ao control xurisdiccional no ámbito penal, sobre todo tendo en conta que non todos os membros do consello de administración eran accionistas do Celta e que existían outros acredores con créditos máis elevados que os propios recorrentes que tamén optaron por capitalizar os seus créditos e que en todo caso ditas expectativas eran quiméricas tendo en conta que vistas as cantidades capitalizadas polos acredores concursais (folio 79 das actuacións), en todo caso e independentemente de que o valor que se asignase ás accións fose 1, 10 ó 60 euros , o Sr. Mouriño Atanes e a entidade Moutanes, SL, propiedade da súa familia, sumarían a cambio de capitalizar o seu crédito, como así fixeron, accións por importe nominal de case tres millóns de euros, sen contar coas accións antigas que lles pertencían antes do concurso, mentres que os acredores sindicados querellantes sumarían menos dun millón e cuarto de euros, non sendo accionistas anteriormente, así que non era necesario realizar maquinaciones fraudulentas por parte do Presidente do Consello de Aministración do Celta para conservar o seu control accionarial, e todo iso sen prexuízo do que decidise facer Caixanova coas accións obtidas a cambio do seu crédito, que era moito máis elevado que os dous anteriores.
Nunha cousa si ten razón o recorrente querellante inicial, e é que hai unha serie de cuestións esenciais neste asunto que ao parecer non foron entendidas nin explicadas debidamente na querela «demasiado confusa e pouco sistemática» segundo o propio recorrente, pero a explicación que se dá ás devanditas cuestións no recurso segue sen ser clara e é que é difícil explicar de modo claro algo que non o é, e parece que, segundo despréndese da lectura da querela e os recursos presentados, os querellantes len e están ao tanto da prensa para o que lles interesa si e para o demais non.
En todo caso, as explicacións que se achegaron polos querellados ante o feitos obxecto de querela si foron claras e entendibles, ademais de verosímiles e coherentes, e quizais por iso considerouse que non existe engano algún na súa actuación, porque non se observa nada escuro ou torticero na mesma do cal se poida deducir a existencia dos elementos configuradores do tipo de estafa, todo iso segundo expúxose no auto obxecto de recurso, e en todo caso o que si é evidente é que a actuación do Consello de Administración foi adecuada para facer viable a subsistencia da entidade, que se atopou en todo caso incursa en causa de disolución se o seu patrimonio non alcanzaba dous terzos do capital social , e recuperar en parte un valor real para as accións do Club, o cal en todo caso favorece a todas as partes accionistas, entre eles querellantes e parte dos querellados, independentemente de que o valor nominal das accións fose de 10 ou de 60 euros, porque se as accións non tivesen un valor contable ou de mercado real, que non o tiñan como é de toda lóxica no momento de adxudicarse as mesmas aos acredores concursais coa sociedade en situación de concurso de acredores, dá igual o valor nominal que se asigne ás mesmas, porque non se podía facer efectivo o seu importe naquel momento vendéndoas xa que ninguén as comprou independentemente de cal fose o seu valor nominal». (…)
«DESESTIMO os recursos de reforma interpostos por parte do Procurador Sr. Lanero Táboas en nome e representación de DIEGO RODOLFO PLACENTE e en nome e representación da entidade IMFC LICENSING, BV, FERNANDO SAES DOS COBOS e JOAO FERNANDO NELO contra o Auto de data 18 de xaneiro de 2013 ditado por este Xulgado polo cal se acordaba o sobresemento provisional e arquivo das actuacións por canto non constan nas actuacións indicios da comisión de ilícito penal algún por parte dos querellados, confirmando dita resolución».
