Hemeroteca fundación gl

Carta de Toni Rodríguez

RC Celta

[tabs tab1=”GALEGO” tab2=”CASTELLANO”][tab title=”GALEGO”]

Amigos celtistas:

Despois de case 8 tempadas no club, tomei a difícil decisión de emprender un novo camiño, unha nova etapa que afronto con ilusións renovadas e unha gran motivación. Nestes momentos vénme moita xente á memoria, moitas persoas que fixeron da miña estancia en Vigo unha época inesquecible en todos os sentidos, tanto no ámbito persoal como no puramente deportivo.

Sería imposible nomealos a todos, pero gustaríame dar as grazas publicamente a todas aquelas persoas que quizá non son tan coñecidas por todos vós, pero que marcaron a miña vida e a miña carreira.

Falo de compañeiros cos que compartín un soño, o fútbol profesional, e que desgraciadamente non tiveron a mesma sorte que tiven eu. Falo de educadores, profesores e titores, que me axudaron a compaxinar o fútbol cos estudos e a formarme como a persoa que son hoxe en día.

Falo dos adestradores e preparadores que tiven na miña época anterior ao profesionalismo, dos cales aprendín tanto como nas últimas tempadas. Falo de doutores, recuperadores, fisioterapeutas, masaxistas, encargados de material,… persoas que compartiron o día a día comigo e que me fixeron sentir como un máis desa familia celtista coa que tan identificados nos sentimos os xogadores da casa.

Falo de traballadores do club, que sempre tiveron unha palabra cariñosa que dedicarme ou me pasaron un brazo polo ombreiro cando o necesitei. Falo de moitas persoas que nalgún momento axudáronme de forma desinteresada.

No primeiro equipo cumprín algúns dos meus soños e tiven a fortuna de pór o meu granito de area na longa historia deste club. Vivín sensacións e momentos que non se poden explicar con palabras vestindo esta camiseta, e tamén momentos complicados que me fixeron crecer en todos os aspectos.

Grazas aos meus compañeiros. Tiven a sorte de competir cada día e cada fin de semana con persoas ás que considero amigos, e ás que me une non só a afinidade persoal, tamén as experiencias e dificultades ás que nos enfrontamos xuntos.

Grazas aos adestradores, preparadores e membros dos corpos técnicos que tiven. Moi diferentes entre eles, todos me achegaron cousas que son e serán valiosas na miña carreira.

Grazas á afección, que desde que entrei nesta casa con 16 anos ata que hoxe saio con 23, tratoume con agarimo e respecto, e á que tratei de corresponderlle dando o mellor da miña cada día, tratando de superarme e de conseguir que este club fóra aos poucos conseguindo os seus obxectivos.

E finalmente, o agradecemento máis importante que teño que facer é á miña familia, polo agarimo e o apoio incondicional que me deron, e polos sacrificios que fixeron para que cumprise o meu soño.

Un forte abrazo, Toni.

[/tab][tab title=”CASTELLANO”]

Amigos celtistas:

Después de casi 8 temporadas en el club, he tomado la difícil decisión de emprender un nuevo camino, una nueva etapa que afronto con ilusiones renovadas y una gran motivación. En estos momentos me viene mucha gente a la memoria, muchas personas que han hecho de mi estancia en Vigo una época inolvidable en todos los sentidos, tanto en el ámbito personal como en el puramente deportivo.

Sería imposible nombrarlos a todos, pero me gustaría dar las gracias públicamente a todas aquellas personas que quizá no son tan conocidas por todos vosotros, pero que han marcado mi vida y mi carrera.

Hablo de compañeros con los que compartí un sueño, el fútbol profesional, y que desgraciadamente no tuvieron la misma suerte que tuve yo. Hablo de educadores, profesores y tutores, que me ayudaron a compaginar el fútbol con los estudios y a formarme como la persona que soy hoy en día.

Hablo de los entrenadores y preparadores que he tenido en mi época anterior al profesionalismo, de los cuales he aprendido tanto como en las últimas temporadas. Hablo de doctores, recuperadores, fisioterapeutas, masajistas, encargados de material,…personas que han compartido el día a día conmigo y que me han hecho sentir como uno más de esa familia celtista con la que tan identificados nos sentimos los jugadores de la casa.

Hablo de trabajadores del club, que siempre han tenido una palabra cariñosa que dedicarme o me han pasado un brazo por el hombro cuando lo he necesitado. Hablo de muchas personas que en algún momento me han ayudado de forma desinteresada.

En el primer equipo cumplí algunos de mis sueños y tuve la fortuna de poner mi granito de arena en la larga historia de este club. He vivido sensaciones y momentos que no se pueden explicar con palabras vistiendo esta camiseta, y también momentos complicados que me han hecho crecer en todos los aspectos.

Gracias a mis compañeros. He tenido la suerte de competir cada día y cada fin de semana con personas a las que considero amigos, y a las que me une no sólo la afinidad personal, también las experiencias y dificultades a las que nos hemos enfrentado juntos.

Gracias a los entrenadores, preparadores y miembros de los cuerpos técnicos que he tenido. Muy diferentes entre ellos, todos me han aportado cosas que son y serán valiosas en mi carrera.

Gracias a la afición, que desde que entré en esta casa con 16 años hasta que hoy salgo con 23, me ha tratado con cariño y respeto, y a la que he tratado de corresponderle dando lo mejor de mi cada día, tratando de superarme y de conseguir que este club fuera poco a poco consiguiendo sus objetivos.

Y finalmente, el agradecimiento más importante que tengo que hacer es a mi familia, por el cariño y el apoyo incondicional que me han dado, y por los sacrificios que han hecho para que cumpliera mi sueño.

Un fuerte abrazo, Toni.

[/tab][/tabs]

Fotografía: Marta Grande – Vídeo en CeltaTV: http://bit.ly/1kfsuiI

RC Celta

Etiquetas

Hemeroteca fundación gl Hemeroteca fundación gl Hemeroteca fundación gl

Noticias recomendadas